همه‌چی گرونه:(

خیلی زجر می‌کشم من از درآمد نداشتنم. الان میخوام واسش کادوی تولد بخرم، این چیزی که میخوام بخرم هم گرونه خب و باید بخرمش:( بدم میاد سفارش بدم. اصلا مشکلات داره. یه هفته رسیدنش طول می‌کشه، پولش کاملا از کارت بابائه، ممکنه هم وقتی برسه مامانم ببینه چیه بالاخره! ریسکه نمیشه.

از برادرم پول قرض می‌گیرم آخرسر.

خیلی حس ناجوری دارم واقعا انگار با اینکه میخوام درس بخونم ولی خیلی اولویت نمیدم به درس و برام حالت بی‌خیالی پیدا کرده که هرگز فکر نمیکردم اینجوری بشه. بدترین چیزه اینکه احساس مسئولیت نکنی. پارسال خیلی توی جوّش بودم یادمه. کتاب بخر مدام و سؤال طرح کن و زنگ تفریحا هم بخون و فلان. واقعا دلم میخواد اولویتم بشه درسه ولی انگار می‌ترسم. از نبودن و نداشتن نوترون.‌.. انگار دارم با آینده‌ی خودم بازی ‌می‌کنم. خیلی حرفه ولی انگار مهم نیست برام. آقا رتبه‌ی زیر ۲۰۰ میخوام من، اوکی؟

میتونم حقیقتا.

خب؟ بخون. یه چاره‌ای بیندیش که نت کمتر باشه، واقعا کمتر واقعا.

بدبختی کتابخونه هم حالش نیست برم و میریم هم درگیر حرف زدن میشیم!!